Seniorka ma demencję, jednak jest w dużej mierze samodzielna. Należy przypominać. Sama się ubiera i myje, jednak czasem bywa zapominalska. Jest paląca. Z charakteru jest otwarta, towarzyska, „gadatliwa”. Miewa huśtawki nastrojów z racji demencji, czasem bywa niezadowolona lub smutna. Potrzebuje opiekunki z doświadczeniem, która powie jej, co i jak należny wykonać. Uległa opiekunka bez doświadczenia z demencją nie sprawdzi się w tym miejscu. Pani może wstać od czasu do czasu jeden raz w nocy, ale rzadko. Seniorka w przeszłości zajmowała się domem – lubiła piec i gotować, wyszywała, lubiła robótki ręczne. Jest związana z rodziną i dziećmi. Ważne jest, aby opiekunka pozwoliła Pani obrać ziemniaki do obiadu, poskładać pranie, rozpakować zakupy. Ona myśli, że jest samodzielna, nie lubi jak traktuje się ją jak dziecko i wszystko zabiera. Pani potrzebuje opiekunki, która będzie do pomocy, ale nie ograniczy jej na tyle, aby rozkazywać. To takie stadium choroby, gdzie podopieczna jeszcze chce decydować i nie chce być traktowana jak chora. Potrzebujemy kogoś, kto będzie współpracował „po partnersku”.

Senior przebywa obecnie w szpitalu. Stara się być samodzielny, jednak jest osłabiony. Jest spokojny, cichy, współpracuje. Lubi spokój, czasem potrzebuje czasu dla siebie – czyta, przegląda gazety. Jest jest typem „duszy towarzystwa”. Lubi swój „kąt” i spokój. Senior prowadził firmę, jest technikiem. Obecnie spędza czas przed telewizorem, czyta gazety, lubi sudoku. Senior troszczył się o żonę, jednak zachorował na wirus i został skierowany do szpitala. Po wypisaniu do domu będzie samodzielny, opiekunka jest przewidziana głównie dla jego żony. Senior zajmie się sam sobą.

Seniorzy mieszkają w mniejszej miejscowości w domu jednorodzinnym z ogrodem. Zaraz obok swój dom ma syn, córka mieszka w miejscowości obok. Do sklepu jest 7 minut drogi na pieszo. Dla opiekunki będzie sporo miejsca – pokój z balkonem, oddzielna łazienka. Dla Pani z prawem jazdy – auto do dyspozycji.