Seniorka jest osobą samotną, dotychczas mieszkała sama. Jest wspierana przez personel medyczny, jednak pani potrzebuje towarzystwa, jest samotna. Panie w personelu codziennie się wymieniają, seniorka przywiązuje się jednak do osób i smutno jej, że nie ma „swojej” pani, która by ją znała i spędziła z nią czas przy kawie lub herbacie. Panie w personelu przychodzą na chwilę, ponieważ muszą jechac do innych pacjentów. Seniorka ubolewa nad tym, że nie ma chwili na rozmowę. Chętnie pooglądałaby z kimś zdjęcia, wyszła na spacer, powspominała „stare czasy”.  Seniorka jest z wykształcenia pielęgniarką, dobrze wie, na czym polega ciężka praca przy pacjencie. Jest typem osoby, który się nie poddaje i współpracuje. Pani mieszka w domu jednorodzinnym w centrum miasta z przyjaznym pieskiem. Dla opiekunki jest oddzielna częśc domu z osobną łazienką do dyzpozycji.